اکبر شفیعی
گلخانه دار منطقه فلاورجان اصفهان

راستش ما از سال ۹۲ تو فلاورجان با مشکل جدی بیماری‌های قارچی خاکی مثل ورتیسیلیوم و فوزاریوم مواجه بودیم. هر سال کلی زحمت می‌کشیدیم، ولی نتیجه‌ای که باید نمی‌گرفتیم؛ ضدعفونی خاک هم وقت‌گیر بود، هم هزینه زیادی داشت.
بعدش تصمیم گرفتم سراغ نشای خیار پیوندی با پایه کبالت برم. دلیلش هم مقاومت بالای این پایه در برابر همون بیماری‌های آوندی بود که گلخونه من دچارش بود. خداروشکر، این تصمیم درستی بود.
بوته‌هایی که با این روش کاشتم، چون سیستم ریشه‌ای خیلی قوی داشتن. بهتر مواد غذایی رو جذب می‌کردن، و از نظر تحمل به تنش‌های محیطی به‌ویژه خشکی و کم‌آبی، واقعا مقاوم بودن. این باعث شد تولیدم هم بیشتر بشه، هم بوته سالم تری در طول فصل داشته باشم.
از نظر کیفیت میوه هم، تغییری تو طعم نمیبینی. تازه دوره کشت هم بیشتر شده، و عملکرد نسبت به قبل حدود ۳۰ درصد زیاد شده. انصافاً استفاده از پایه کبالت هم از لحاظ اقتصادی برام صرف داشت، هم از نظر کشاورزی.
من که تجربه خوبی داشتم، و هرساله از نشای پیوندی با پایه کبالت استفاده می کنم و به کشاورزای دیگه هم پیشنهاد می‌کنم حتما این روش رو استفاده کنن؛ به‌خصوص اگه با بیماری‌های خاکی دست به گریبان هستن.